Αναμφισβήτητα τα Ελληνικά κρασιά την τελευταία δεκαετία έχουν κερδίσει πολλές διεθνείς διακρίσεις για την ποιότητα τους ( όσον αφορά τους τοπικούς οίνους της περιοχής μας έχουν αποσπάσει πολλά χρυσά μετάλλια και διακρίσεις τόσο σε ελληνικούς όσο και σε διεθνείς οινικούς διαγωνισμούς , το Κτήμα του Κώστα Λαζαρίδη , η Βιβλία Χώρα των Βαγγέλη Γεροβασιλείου και Βασίλη Τσακτσαρλή , το Κτήμα Παυλίδη και του Νίκου Λαζαρίδη ) ωστόσο όμως η παρουσία τους στα ράφια των ξένων σούπερ μάρκετ είναι περιορισμένης , καθώς οι εξαγωγές μας φθίνουν χρόνο με το χρόνο . Τη θέση τους στα ράφια πήραν κρασιά χαμηλού κόστους από την Νότια Αφρική ,την Χιλή , τη Νέα Ζηλανδία , την Μπίτολα των Σκοπίων και από το Ζαντάνσκι της Βουλγαρίας . Αυτό βέβαια οφείλετε κατά ένα σημαντικό μέρος στο επιτυχημένο μάρκετινγκ που ακολουθούν , και στο ασυναγώνιστο πλεονέκτημα που διαθέτουν τα φθηνά εργατικά χέρια . Παίρνοντας για παράδειγμα τις τρεις πολυεθνικές εταιρείες που δραστηριοποιούνται στη πόλη μας Careffour, Marks and Spencer, και Lindl ο καταναλωτής θα βρει τα κρασιά των παραπάνω χωρών σε πολύ ελκυστικές τιμές που δεν θα υπερβαίνουν τα οκτώ ευρώ όταν τα αντίστοιχα Ελληνικά κυμαίνονται από δέκα έως δεκαπέντε (!!!!!) ευρώ .Όπως υποστηρίζουν εκπρόσωποι του κλάδου του κρασιού «η απουσία συστηματικής προώθησης και διαφήμισης του ελληνικού κρασιού από το Υπουργείο Γεωργίας στο εξωτερικό έχει ως αποτέλεσμα η εικόνα του να βρίσκεται ακόμη εγκλωβισμένη στο στερεότυπο της ρετσίνας Μεσογείων και της Μαυροδάφνης Πατρών» . Είναι άδικο αυτό αγαπητοί αναγνώστες αφού από τις μερικές δεκάδες οινοποιούς των άρχων της δεκαετίας του΄80 (Μπουτάρης, Τσάνταλης, Δεμέστιχας, Κουρτάκης, Καμπάς) που υπήρχαν στη χώρα μας , φτάσαμε σήμερα να υπολογίζουμε τις ετικέτες των μικρών και μεγάλων παραγωγών και συνεταιρισμών να ξεπερνούν τις 3.500 .
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου