Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΠΟΡΤΟ-ΓΑΛΕΖΙΚΟΥ ΚΡΑΣΙΟΥ
Η ανακάλυψη του κρασιού πόρτο χρονολογείται από τον 17ο αιώνα όταν Βρετανοί έμποροι που ήθελαν να αυξήσουν τις δοσοληψίες τους με τους Πορτογάλους ανακάτεψαν το κρασί του Ντούρου με μπράντυ ώστε να μην χαλάσει κατά την μεταφορά .Βρήκαν ότι όσο δυνατότερο και πιο γλυκό ήταν το κρασί τόσο καλύτερη γεύση αποκτούσε .Με τα χρόνια η μέθοδος ωρίμανσης και ανάμειξης βελτιώθηκε. Το εμπόριο του κρασιού πόρτο σήμερα σε μεγάλο βαθμό βρίσκεται ακόμη σε βρετανικά χέρια. . To πόρτο παράγεται στην κοιλάδα τού ποταμού Ντούρο. Η ποιότητα τού εδάφους (βραχώδες, με λιγοστό χώμα - να υπάρχει άραγε σχέση με την ονομασία τού ποταμού Duro = σκληρό στα λατινικά) δίνει τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά στο κόκκινο σταφύλι τής περιοχής. Η ζύμωση τού μούστου, σε κάποιο στάδιο διακόπτεται με την προσθήκη αποστάγματος από πόρτο προηγούμενης χρονιάς, σε αναλογία 5 προς 1 (ένα μέρος αποστάγματος σε πέντε μέρη φετινό κρασί). Το κρασί παλαιώνετε σε βαρέλια αλλά και σε φιάλες τουλάχιστον για δύο χρόνια. Γίνεται επίσης ανάμιξη διαφόρων πόρτο. Το κρασί μετά την ζύμωσή του δεν παλαιώνετε στον τόπο παραγωγής αλλά στην παραθαλάσσια περιοχή τού Οπόρτο, γιατί η εμπειρία λέει ότι εκεί η παλαίωση δίνει το καλύτερο αποτέλεσμα. Αν και η ποικιλία αμπέλου που δίνει το κρασί είναι κόκκινη -βγαίνει σε μικρότερες ποσότητες - πόρτο και από άσπρα σταφύλια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου