Ταξιδεύοντας με οδηγό τη γεύση : "Hofbräuhaus" η παλαιότερη μπυραρία στο Μόναχο .......απο το 1592

Info : Ο δούκας της Βαυαρίας  Βίλχελμ ο δεύτερος  που βασίλεψε τον 15^ο αιώνα ήταν απαιτητικός πότης και πάντα ήθελε να συνοδεύει το γεύμα του με μια καλοκαβουρδισμένη μπύρα , αλλά κάθε φορά ήταν   δυσαρεστημένος  με την μπύρα που παρασκεύαζαν  στο Μόναχο γιατί δεν του άρεζε η γεύση . Έτσι λοιπόν αναγκαζόταν να εισάγει μεγάλες ποσότητες μπύρας  από την πόλη του Einbeck  της  Κάτω Σαξονίας . Αυτό όμως κόστιζε  πάρα πολλά χρήματα στο Δουκάτο του ,  και μια μέρα ύστερα από πρόταση των αυλικών του αποφάσισε να  δημιουργήσει στο Μονάχο  το  δικό του ζυθοποιείο . Έτσι δημιουργήθηκε  το 1592 το πρώτο  « Hofbräuhaus» που τότε παρασκεύαζε μόνο την εκλεκτή ποικιλία μπύρας  Brown Ale με το ζωηρό καφέ χρώμα . Σήμερα λοιπόν η μπυραρία  «Hofbräuhaus» είναι η παλαιότερη  στο Μόναχο  και προσφέρει στον επισκέπτη  εκλεκτό παραδοσιακό φαγητό και εξαιρετικής ποιότητας γερμανική μπύρα , ενώ παράλληλα  μπορεί να απολαύσει   και ένα  μουσικό πρόγραμμα   με παραδοσιακά τραγούδια  και χορούς της Βαυαρίας  .  

 

 

 

Ηλιοστάσιο : Κέντρο Αναβίωσης Μορφών Ζωής και Γεύσεων που χάνονται.

Στον παραδοσιακό οικισμό του Παγονερίου, γεμάτο μνήμες και εικόνες ξεχασμένες, σε ένα τόπο όπου το βλέμμα χάνεται ανάμεσα στις κορυφές της Ροδόπης και το πνεύμα χαλαρώνει ατενίζοντας την άλλη όψη του Φαλακρού, βρίσκεται το Ηλιοστάσιο. Παραδοσιακή ταβέρνα. Κέντρο αναβίωσης μορφών ζωής και γεύσεων που χάνονται. Ο χώρος που δημιουργήσαμε με μεράκι,ενταγμένος πλήρως στα πρότυπα του παραδοσιακού οικισμού, με έντονη την παρουσία της πέτρας και του ξύλου.
Το μενού μας έχει επιλεγεί με προσοχή, δίνοντας έμφαση στην τοπική παραδοσιακή Ελληνική κουζίνα. Οι νοστιμιές του τόπου, οι παλιές συνταγές της γιαγιάς, τα φαγητά που φτιάχνονται με μεράκι από απλά, ντόπια, φρέσκα υλικά και μας θυμίζουν τη ζεστασιά του οικογενειακού τραπεζιού, το φρέσκο ζυμωτό ψωμί, τα μυρωδάτα σπιτικά γλυκά και η μεγάλη ποικιλία κρασιών ενισχυμένα από την ποιότητα των υλικών, την ποικιλία των γεύσεων και τα ντόπια προϊόντα βιολογικής καλλιέργειας, συνθέτουν τις γεύσεις μας που βασίζονται πάντα σε παραδοσιακές συνταγές. Στο Ηλιοστάσιο πιστεύουμε στην απλότητα των γεύσεων και την πληρότητα των συναισθημάτων. Αυτό που επιδιώκουμε για τους φιλοξενούμενούς μας είναι η φυγή από την καθημερινότητα και η χαλάρωση του πνεύματος και της ψυχής. Και πραγματικά η χαλάρωση αυτή ζωγραφίζεται στα πρόσωπα των ανθρώπων όταν αναχωρούν πλήρεις γεύσεων και συναισθημάτων.
Ακόμη και στη διαδικασία του φαγητού υπάρχει τελετουργία. Αρχικά υποδεχόμαστε τον επισκέπτη προσφέροντάς του ένα ποτηράκι με τσίπουρο που τελευταία το αρωματίζουμε με κρόκο Κοζάνης και κανέλλα, και το συνοδεύουμε με τον απαραίτητο μεζέ. Καλωσορίζουμε έτσι τον επισκέπτη, και τον προετοιμάζουμε ταυτόχρονα να δεχτεί τις γεύσεις που θα επιλέξει, αλλά κυρίως να απολαύσει το τοπίο, την παρέα και το φαγητό. Έτσι ξεκινά η χαλάρωση η οποία συνεχίζεται με την επιλογή των εδεσμάτων από ένα κατάλογο 80 και πλέον πιάτων. Εδεσμάτων που με μεράκι ερευνήθηκαν και συλλέχθηκαν από κατοίκους της περιοχής μας. Η καταγραφή των συνταγών αλλά και των συνηθειών που συνοδεύουν το κάθε πιάτο, των πολιτιστικών προεκτάσεων και της εποχής που αυτό προσφέρεται, υπήρξε εξ αρχής το κύριο μέλημά μας. Εξάλλου αυτό το γεγονός είναι που μας προσδίδει και το χαρακτηρισμό «Κέντρο Αναβίωσης Μορφών Ζωής και Γεύσεων που Χάνονται».
Την αρχική έκπληξη της ποικιλίας των πιάτων του εδεσματολογίου, ακολουθεί η ευχάριστη έκπληξη των γεύσεων που καταφθάνουν στο τραπέζι. Γεύσεις ξεχωριστές, προσεγμένες, βγαλμένες κατευθείαν από την κατσαρόλα της γιαγιάς μας. Φυσικά ένα γεύμα δε θα ήταν ολοκληρωμένο χωρίς και κάποιο ξεχωριστό επιδόρπιο. Πρίν από αυτό όμως, θα πρέπει να προετοιμάσουμε τους γευστικούς μας θύλακες για την ολοκλήρωση του γεύματος. Και αυτό γίνεται με το σπιτικό λικέρ που προσφέρουμε και έχει ως σκοπό αφενός να προετοιμάσει τον οργανισμό για τη γευστική αλλαγή που θα δεχτεί, αφετέρου να βοηθήσει στην πέψη των εδεσμάτων. Η ολοκλήρωση έρχεται με τα σπιτικά γλυκά που προσφέρονται στο τέλος του γεύματος. Γλυκά του κουταλιού και όχι μόνο. Παραδοσιακά, ενταγμένα κι αυτά στο πνεύμα και τη φιλοσοφία που εφαρμόζουμε στο Ηλιοστάσιο, τελειώνουν ευχάριστα τη διαδικασία της χαλάρωσης. Ο επισκέπτης, πέρα από τις ξεχωριστές γεύσεις που θα δοκιμάσει στο Ηλιοστάσιο, έχει την ευκαιρία να ατενίσει τις κορυφές της Ροδόπης, να δει την άλλη όψη του Φαλακρού, να ξεφύγει σε ένα απερίγραπτου κάλλους φυσικό τοπίο κάθε εποχή του χρόνου. Μπορεί να περιπλανηθεί στο κατάλευκο χιονισμένο τοπίο του χειμώνα, να απολαύσει το καταπράσινο χαλί της άνοιξης, να ξεχαστεί με τους ρυθμούς των πουλιών και το θρόισμα των φύλλων το καλοκαίρι ή να γεμίσει με κάθε λογής χρώματα της γής το φθινόπωρο. Έχει τη δυνατότητα να περιδιαβεί τα στενά καλντερίμμια του Παγονερίου γεμάτα μνήμες και εικόνες ξεχασμένες. Να ανακαλύψει τα παλιά πετρόχτιστα μακεδονίτικα σπίτια με το σαχνίσι. Να προσευχηθεί στην εκκλησία των Εισοδίων της Θεοτόκου και να αισθανθεί το δέος της απλότητας. Εκκλησία που τη χαρακτηρίζει το πετρόχτιστο καμπαναριό, ορατό από κάθε σημείο του οικισμού. Να πιεί νερό από τις βρύσες του Παγονερίου, χάρη στις οποίες δόθηκε και το όνομα στο χωριό.  Το Παγονέρι απέχει από τη Δράμα 60 km (ή 52 km από το Βώλακα), από το Κ. Νευροκόπι 20 km και από το Βώλακα 16 km. Ο επισκέπτης μπορεί να φτάσει είτε μέσω Κ. Νευροκοπίου, απολαμβάνοντας μια υπέροχη διαδρομή ανάμεσα σε δέντρα, είτε μέσω Βώλακα – Μικροκλεισούρας (από το site της επιχείρησης)

Παραδοσιακή Ταβέρνα, Παγονέρι Κάτω Νευροκοπίου Δράμας.Τηλ. 2521028150, 6978441914-15
e-mail: kozakiss@hol.gr
web: http://www.pagoneri.gr/

 

Συνέντευξη Βαγγέλη Γεροβασιλείου : «Έχουμε να επιδείξουμε κρασιά αντάξια των καλύτερων ξένων»

Λίγα χιλιόμετρα  έξω από την Θεσσαλονίκη  στις πλαγιές της Επανομής  ο γεωπόνος και οινολόγος   Βαγγέλης  Γεροβασιλείου  έχει δημιουργήσει  τους υπέροχους  γραμμικούς αμπελώνες  του  με εκλεκτές  ποικιλίες  σταφυλιών  και ένα  σύγχρονο  οικογενειακό οινοποιείο  που αποτελεί  το κρυφό καμάρι της περιοχής . Όλα τα κρασιά του  τόσο τα λευκά  όσο και τα ερυθρά  ανήκουν  στους Τοπικούς οίνους  της Επανομής  και κατά  καιρούς  έχουν αποσπάσει  πολλά διεθνή  βραβεία και διακρίσεις  λόγω της υψηλής ποιότητας  και της διαχρονικής τους  συνέπειας . Ο Βαγγέλης Γεροβασιλείου  ασχολήθηκε  με την οινολογία  και την αμπελουργία  λόγω της γεωργικής καταγωγής του  παίρνοντας  τα πρώτα ερεθίσματα  από τον πατέρα του  , ενώ δεν ξεχνά τις δυσκολίες  που αντιμετώπισε  στον πρώτο του τρύγο  το 1977 στο Porto-Carras . Πιστεύει πως η οινολογία  είναι επιστήμη  και τέχνη , ενώ το όνειρο του  είναι να δημιουργήσει  ένα κόκκινο κρασί  μεγάλων δυνατοτήτων .    

                                  Η  ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ

Τι ήταν αυτό  που σας παρακίνησε  να ασχοληθείτε  με την παράγωγη του οίνου;

Ασχολήθηκα με την  οινολογία  και αμπελουργία  λόγω της γεωργικής καταγωγής μου , είμαι αγροτόπαιδο  και μεγάλωσα και ακόμη ζω  σε γεωργικό χωριό. Έτσι ότι απορίες  είχε ο πατέρας μου  θέλησα  να τις σπουδάσω και να τις βελτιώσω στη πράξη .Οι Μουστόλες  και Οινόλες  που περνάνε από τον «μπακάλη-οινοποιό»  για μένα ήθελαν ερμηνεία  στη θεωρία  και εφαρμογή  επιστημονική 

Όλα αυτά τα χρόνια που βρίσκεστε  στο χώρο της οινοποιίας  ποια ήταν η  μεγαλύτερη δυσκολία  που αντιμετωπίσατε  κατά την διάρκεια της πορείας  σας ;

Οι δυσκολίες  στην εφαρμογή  της Οινολογίας  ήταν ο πρώτος τρύγος  στο Porto-Carras  το 1977 λογά του  βάρους  της ευθύνης  και της απειρίας . Εκτοτε  ακόμη και στη δημιουργία  του Κτήματος  μου  οι δυσκολίες   ήταν  φυσιολογικές  εκτός  από τις εμπλοκές  με τις δημοσιές υπηρεσίες  που πολλές  φόρες είναι απρόβλεπτες !!!!!

Πως κρίνετε σήμερα το επίπεδο  των ελληνικών κρασιών  είναι ανταγωνιστικά  των αντιστοιχών  ευρωπαϊκών ;

Το ελληνικό κρασί   βρίσκεται σε καλό δρόμο  . Η βελτίωση  της ποιότητας  με προσιτές τιμές  είναι το διαβατήριο  για την διεθνή καταξίωση  του  .  Οι συγκρίσεις με τα καλά Γαλλικά κρασιά  είναι δύσκολη  , διότι μιλούμε για  διαφορετικά οικοσυστήματα  και νοοτροπίες   .Πάντως  έχουμε να επιδείξουμε  κρασιά  αντάξια  των καλύτερων ξένων .

Στην Ελλάδα  οι κυβερνήσεις  δεν έχουν προσέξει το κρασί  όπως θα έπρεπε , δεν υπάρχουν επιδοτήσεις  όπως πχ για το, λαδί , αυτό δεν είναι άδικο  για το μέλλον του ελληνικού κρασιού;

Στην Ελλάδα  όπως σε όλα τα πράγματα η κρατική βοήθεια  μάλλον κάνει κακό , διότι επωφελούνται  συνήθως ορισμένοι. Ευτυχώς εκτός των  συνεταιρισμών  και ορισμένων  «μεγάλων» όλοι οι άλλοι προχωράνε  με τα ιδια κεφάλαια  και είναι υγιείς επιχειρήσεις .

Οι  Έλληνες  αγαπούν  το κρασί  και ποια προτιμούν  περισσότερο;

Οι Έλληνες αγαπούν   το κρασί , άλλωστε καταναλώνουμε  32 λίτρα  ανά ενήλικα τον χρόνο , ποσότητα που θεωρείτε ικανοποιητική .Απλά πιστεύω  ότι πρέπει  να πίνουμε λιγότερο  αλλά καλύτερης ποιότητας κρασί 

Η οινοποιία είναι μια μορφή τέχνης  αφού διεγείρει  τις αισθήσεις μας  δεν συμφωνείται; 

Η οινολογία είναι επιστήμη και τέχνη 

Αν αύριο διοργανώνατε μια  μεγάλη διαφημιστική καμπάνια  στο εξωτερικό  για να προβάλλεται το ελληνικό κρασί  ποιο θα ήταν το σύνθημα σας ;

Η λεκάνη της Μεσογείου  ήταν η αγκαλιά  του θεού  που με τις άριστες  εδαφο-κλιματικές  συνθήκες  επιβίωσαν  οι πρώτοι πολιτισμοί  και η άμπελος  .Πάνω σε αυτή την μοναδικότητα  πρέπει να στηριχτεί  το σύνθημα , μια και  στην εποχή μας  ο κόσμος  ενδιαφέρεται  για υγιεινά προϊόντα (οικολογικά)

 

Τα τελευταία χρόνια όλο και  περισσότερα ελληνικά κρασιά  αποσπούν  διακρίσεις σε διεθνείς διαγωνισμούς  τι σημαίνει αυτό ;

Απλώς πιστοποιούν  την ποιοτική άνοδο  του ελληνικού κρασιού , προσοχή όμως γιατί υπάρχουν  και διαγωνισμοί  που μοιράζουν  φειδωλώς  βραβεία  έναντι κάποιου τιμήματος .


Είστε υπέρ του τελετουργικού της πόσης ; 

Βεβαίως  άλλωστε το κρασί  είναι το ποτό της παρέας .

Ποιο είναι το παλαιότερο κρασί που έχετε δοκιμάσει;

Το Σαντορινιό   “THERA”    που ήταν 150 ετών !!!!!

Αν σας ζητούσαμε  να ξεχωρίσετε  τους κορυφαίους  από τους νέους οινοποιούς  της χωράς ποιους θα διαλέγατε ;

Δεν θέλω να αδικήσω  κανέναν , γιατί όλοι  κάνουν  από την πλευρά  τους  καλή δουλειά , απλώς  μερικοί  την κάνουν σωστότερα 

Τι σχέδια έχετε για το μέλλον ; 

Να κάνω  ένα κόκκινο κρασί μεγάλων δυνατοτήτων

 

                                                       Stathis Harpas